خانه اي مي سازم
با برگهاي گل نسترن
تابلوي دوستي را بر ديواره هاي آن مي آويزم
و در آن را
به روي پنجره صداقت مي گشايم
در آسمان اين خانه
نسيم آشناي مهرباني مي وزد...
سلام سما جان :
اميدوارم خوب وسلامت باشي
وبلاگ زيبايي داري و پر بار وجالب .
شعراتم خيلي قشنگ بودن .
ببخش كه دور بهت سر زدم بايد درس بخونم .
قطعا آدم قويتره بر هر چيز به شرطي كه به نفسش مسلط باشه و به خدا توكل داشته باشه .
توكلت علي الله ...
فراموشم نكن و بهم سر بزن