به صبح راستين سوگند*كه آرش جان خود در تير خواهدكرد

دلم از مرگ بيزار است*ولي آندم كه صبح زندگي تار است

بين نيك وبدهنگام پيكار است*فرورفتن به كام مرگ شيرين است