از من مرنج
حرفهايم همه از جنس سکوت
نگاهم همه از جنس ديوانگي
خاموشم و تو گلايه مي کني
اما افسوس که تو
...فرياد ديوانگي را نمي شناسي
فرياد مرا تنها دلها مي شناسند
و کاش مي ديدي
که اين دل تازيانه خود حرفهاي نگفته من به توست