زلال وروان چون آب این وبلاگ، خونه ی تنهاییمه
| ||
هر چه بزرگ تر می شویم ،نامعلوم هایمان هم بزرگتر می شود...دانسته ها یمان کوچک وکوچکتر... می گویند این ازجهت رشد و تعالی مغز آدمیست ...تعالی به سوی بی نهایت!!! و ما با بزرگ شدن وگذر زمان، در مقابل بی نهایت کوچکتر می شویم...وشاید گاهی هیچ!!! دنیایی بزرگ تر را می بینیم... گاهی همراه با ترس... گاهی همراه با تردید ،ناامیدی...،نا آرامی.... پ.ن:نذار جای ایمان رو چیز دیگه ای پر کنه ، وگر نه زود خسته می شی از بزرگ شدن و پیش رفتن!!!! [ دوشنبه 90/1/29 ] [ 10:48 عصر ] [ سما ]
|
||
[ طراحی : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] |